Παρασκευή 7 Φεβρουαρίου 2014

ΠΑΡΑΜΥΘΙ:" Η ΖΩΗ ΕΝΟΣ ΜΙΚΡΟΥ ΠΙΓΚΟΥΙΝΟΥ!!!"

Τελειώνοντας το θέμα των πάγων και των πολικών ζώων, γράψαμε ένα ομαδικό παραμύθι, με βάση όσα μάθαμε αυτές τις μέρες...Ο κανόνας ήταν, ο καθένας να συνεχίσει την ιστορία, από εκεί που σταμάτησε ο προηγούμενος.

"Μια φορά κι έναν καιρό, ζούσε ένας πιγκουίνος.
Έμενε στο Β.Πόλο και το σπίτι του ήταν ένα ιγκλού.(Μαριάννα)
Έτρωγε ψάρια κι έπινε παγωμένο νερό όταν διψούσε. (Ναταλία)
Έκανε όλη μέρα βόλτες στον πάγο και στο χιόνι κι έπαιζε χιονοπόλεμο. (Αγγελική)
Είχε και μια μπεμπούλα και την έπαιρνε συνέχεια μαζί και πήγαιναν βόλτα στη δουλειά του μπαμπά της.Τη λέγανε Σίρα. (Μελίνα)
Ο μπαμπάς της, δούλευε στο ταχυδρομείο! (Κων/νος Π.)
 Εκεί έπαιζε με ψεύτικα παιχνιδάκια και ψεύτικα βενζινάδικα. (Χρήστος)
Της άρεσε να τη χαϊδεύουν, να παίζει με κούκλες και να μαγειρεύει στα ψέματα. (Θεοχάρης)
Της αρέσει πολύ το τραγουδάκι "τρίγωνα-κάλαντα" και το "κόψε πριονάκι μου". Και το παραμύθι με τη φάλαινα. (Βάλια)
Είχε φίλους τη φώκια και τα ψάρια...(Κων/νος Μ.)
... και τα πολικά αρκουδάκια και τους γλάρους.(Γιώργος)

......................(και ξανά από την αρχή, μιλάει τώρα όποιος θέλει) .....................

Και μια μέρα, ήρθαν οι εχθροί, οι κυνηγοί.Και κυνήγησαν τους πιγκουίνους κι αυτοί  άρχισαν να τρέχουν. (Μελίνα)
Έπιασαν το πιγκουινάκι και οι δικοί του άρχισαν να το ψάχνουν παντού. Μετά από ώρα το βρήκαν κι όταν οι κυνηγοί κοιμόταν, πήγαν κρυφά και το πήραν. (Αγγελική)
Το πιγκουινάκι ένιωθε λυπημένο, χωρίς φίλους και φοβισμένο χωρίς τους γονείς του. Ηταν και νηστικό γιατί δεν του έδιναν φαγητό. Ήθελαν να το φάνε! (Μαριάννα)
Μετά τσακώθηκαν οι κυνηγοί με τους πιγκουίνους και νίκησαν οι πιγκουίνοι.(Μελίνα)
Γιατί φώναξαν τον αυτοκρατορικό πιγκουίνο και μια τεράστια πολική αρκούδα και τιμώρησαν τους κακούς κυνηγούς ...(Γιώργος)
...και τους έβαλαν φυλακή για να σκεφτούν και τους έδιναν μόνο νερό από τη θάλασσα να πιουν και παγάκια για να τρώνε .(Μελίνα)

ΚΑΙ ΖΗΣΑΝ ΑΥΤΟΙ ΚΑΛΑ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΑ!!!!!!!!!!!!
.............................................


4 σχόλια:

  1. Απαντήσεις
    1. Η φυλακή προς σκέψη στο τέλος, είναι αποτέλεσμα της επίσκεψης του μπαμπά του Κων/νου, που μας εντυπωσίασε λέγοντάς μας ότι οι άνθρωποι μπαίνουν φυλακή για να σκεφτούν και να γίνουν καλύτεροι!!!!...Και μπήκε και στο παραμύθι....

      Διαγραφή