ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΦΟΡΑΩ ΜΑΣΚΑ, ΑΚΟΜΗ ΚΙ ΑΝ ΔΕΝ ΤΗ ΒΛΕΠΕΙΣ;;

Σήμερα, πήραμε μια μάσκα λευκή, χωρίς στόμα, μόνο με δύο μάτια κι αφού τη φορέσαμε, αναρωτηθήκαμε τι μπορεί να κρύβει αυτό το πρόσωπο. Έναν χαρούμενο άνθρωπο; Έναν λυπημένο; Έναν αδιάφορο; Κανείς δεν ήξερε ν απαντήσει. "Αφού δεν βλέπουμε ολόκληρο το πρόσωπο κυρία!!!!"
Ευκαιρία λοιπόν να μιλήσουμε για την υποκρισία των ανθρώπων και για το ότι αυτό που υπάρχει, ίσως να μην είναι πάντα αυτό που φαίνεται.... 
"Δώσε στον άνθρωπο μια μάσκα και θα δεις αμέσως ποιος πραγματικά είναι" OSKAR WILD
Φορέσαμε κι εμείς μια μαγική μάσκα, άσπρη, ανέκφραστη

  και γίναμε ό,τι εμείς θέλαμε:

Βάτμαν, Βarbie, γοργόνα, κλόουν, λύκος, Benten......
Τα ζωγραφίσαμε κι όλας για να μην τα ξεχάσουμε:

 Μιλήσαμε για την ιστορία της μάσκας και είδαμε στον υπολογιστή ότι μάσκες δε φοράμε μόνο τις Απόκριες.... Είδαμε μάσκες που φοράνε οι επαγγελματίες (γιατροί, οξυγονοσυγκολλητές, αστροναύτες.... ), οι μοτοσυκλετιστές,  οι super ήρωες, οι αρχαίοι πολιτισμοί, οι αρχαίοι ηθοποιοί κλπ. Ξαφνιαστήκαμε ευχάριστα γιατί δεν τα είχαμε σκεφτεί όλα αυτά....
Στον υπολογιστή όμως, είδαμε και σκηνές από τα μεγαλύτερα καρναβάλια της γης (Βραζιλία, Βενετία) αλλά και της Ελλάδας (Πάτρα, Ξάνθη, Μακεδονία, Γιάννενα), τα συζητήσαμε κι αποφασίσαμε να καλέσουμε εδώ κάποιους να μας χορέψουν 
Ζωγραφίσαμε ένα αίνιγμα, που μας έλεγε η κυρία στίχο-στίχο...Για να δούμε τι θα βγει;;

"δυό ματάκια γουρλωτά, ένα στόμα που γελά, δυο φρυδάκια κατσαρά, ένα σώμα πολύ χοντρό......"
Να τι μας βγήκε:

Υπέροχα καρναβαλάκια, που θα τα ζήλευε κι ο πιο καταξιωμένος ζωγράφος....
Η ιστορία του Αρλεκίνου στη συνέχεια και δραματοποίηση, ομαδική εργασία και ατομική κατασκευή, μιας και ο Αρλεκίνος είναι μοναδική ευκαιρία να μάθουμε το σχήμα του ρόμβου...

 Διαβάσαμε άπειρες φορές το τραγούδι του παλιάτσου, από το εικονόλεξο της Τάνιας Μάνεση,

φτιάξαμε εύκολα καρναβαλάκι από τη Σέβα Τριανταφύλλου,

τους κλόουν που είδαμε στην Κατερίνα Παπαευθυμίου,

επαναλαμβανόμενα μοτίβα σε κλοουνοκαπέλα,

 Μάθαμε και φτιάξαμε το Κ του Καρνάβαλου,

 

μάσκες όχι μόνο για τα μάτια, σαν κι αυτή που θα χαρίσουμε στον Θοδωρή, το χορευτή latin,

και φυσικά παίξαμε ατέλειωτα παιχνίδια και χορέψαμε άπειρους χορούς, παραδοσιακούς και μη...Κάπως έτσι, έφτασε και η Παρασκευή, η μέρα του party που όλοι περιμέναμε με ανυπομονησία.
.........................................................