Η γιορτή λήξης του φετινού προγράμματος της HELMEPA JUNIOR, δε θα μπορούσε να είναι κάτι άλλο, παρά τα προβλήματα του Βυθού και οι λύσεις που δόθηκαν...Κι επειδή δεν βρήκαμε να κυκλοφορεί θεατρικό όπως το θέλαμε, αποφασίσαμε να το γράψουμε μόνοι μας, παίρνοντας μόνο την αρχική ιδέα, από την NTONA TH ΓΟΡΓONA...
Έτσι, σκεφτήκαμε πρώτα ποιους ρόλους θέλουμε να έχουμε ο καθένας, για ποιο πράγμα θα μιλάει η ιστορία μας, τι πρόβλημα θα δημιουργηθεί, ποιος θα δώσει τη λύση, με ποιον τρόπο, πού θα διαδραματίζεται το όλο σκηνικό, τι θα φοράμε, πώς θα είναι ο χώρος γύρω μας κλπ. Δηλαδή το επεξεργαστήκαμε ακριβώς όπως επεξεργαζόμαστε ένα παραμύθι... Και το αποτέλεσμα μας δικαίωσε!!
Εντυπωσιακό και κυρίως, "φτιαγμένο" από τα παιδιά εξ ολοκλήρου. Γι' αυτό και δε χορταίναμε να το "παίζουμε"!!!!
Φτιάχνοντας τις προσκλήσεις μας:
Τα κοστούμια μας και τα σκηνικά μας, όλα φτιαγμένα από τα χεράκια των παιδιών με χαρτόκουτα:
(ο θρόνος της Ντόνας)
(οι ουρές τους)
(ο θρόνος του Τρίτωνα)
Περήφανοι και έτοιμοι να παρουσιάσουμε το δημιούργημά μας:
Δείτε μερικές σκηνές από το εργάκι μας:
Χορός έναρξης, γνωριμία με τον τόπο που διαδραματίζεται η υπόθεση: "Μες στου Αιγαίου τα νησιά..."
Η Βούλα η Τσιπούρα, μετακομίζει σε μια νέα γειτονιά, (το θέμα):
Η Ντόνα η Γοργόνα, την παροτρύνει να φύγει από τη γειτονιά της ομορφιάς, (Το πρόβλημα):
(Άλλοι ήρωες) - Οι γοργονίτσες:
Οι φρουροί της περιοχής:
Η Λίνα η Γοργόνα, θα δώσει τη λύση:
Μετά από διαταγή του Τρίτωνα, όλος ο βυθός γίνεται μια αγκαλιά -(ο τρόπος):
(Το συμπέρασμα: Η καλοσύνη κι όχι η ομορφιά είναι πιο σημαντικό ) - Η Βούλα, γίνεται μέλος της κοινότητας:
Και χορεύουμε όλοι μαζί, αγαπημένοι:
...και παίρνουμε και τους παρευρισκόμενους για χορό...
Ακολουθεί η τελετή λήξης του σχολικού έτους. Φοράμε το καπελάκι αποφοίτησης:
Έτοιμοι:
Δυό λόγια για τη χρονιά που πέρασε και για τα συναισθήματά μας πάνω στο βάθρο....
Μια φωτογραφία από τη μαμά:
(πίσω στον τοίχο, κοιτώντας το μέλλον μας)
Μια τελευταία φωτογραφία όλοι μαζί μπροστά στον φρεσκοβαμμένο μας τοίχο:
Και.....έτοιμοι να πετάξουμε τα καπελάκια μας στον αέρα....
Έτσι, σκεφτήκαμε πρώτα ποιους ρόλους θέλουμε να έχουμε ο καθένας, για ποιο πράγμα θα μιλάει η ιστορία μας, τι πρόβλημα θα δημιουργηθεί, ποιος θα δώσει τη λύση, με ποιον τρόπο, πού θα διαδραματίζεται το όλο σκηνικό, τι θα φοράμε, πώς θα είναι ο χώρος γύρω μας κλπ. Δηλαδή το επεξεργαστήκαμε ακριβώς όπως επεξεργαζόμαστε ένα παραμύθι... Και το αποτέλεσμα μας δικαίωσε!!
Εντυπωσιακό και κυρίως, "φτιαγμένο" από τα παιδιά εξ ολοκλήρου. Γι' αυτό και δε χορταίναμε να το "παίζουμε"!!!!
Φτιάχνοντας τις προσκλήσεις μας:
Τα κοστούμια μας και τα σκηνικά μας, όλα φτιαγμένα από τα χεράκια των παιδιών με χαρτόκουτα:
(ο θρόνος της Ντόνας)
Περήφανοι και έτοιμοι να παρουσιάσουμε το δημιούργημά μας:
Χορός έναρξης, γνωριμία με τον τόπο που διαδραματίζεται η υπόθεση: "Μες στου Αιγαίου τα νησιά..."
Ακολουθεί η τελετή λήξης του σχολικού έτους. Φοράμε το καπελάκι αποφοίτησης:
Δυό λόγια για τη χρονιά που πέρασε και για τα συναισθήματά μας πάνω στο βάθρο....
Μια τελευταία φωτογραφία όλοι μαζί μπροστά στον φρεσκοβαμμένο μας τοίχο:
ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!!!
Πολυ ωραια η γιορτουλα σας!!!!Καλο καλοκαιρι!
ΑπάντησηΔιαγραφή